1 No møte aalmennt, Kristenfolk,
Og syng med Lyst og Gleda!
At me som Naadens trugne Tolk
Kann takka Gud og kveda
Um Frelsa, som han heve gjort,
Det Naadens Under sant og stort,
Det dyrt han heve kostat.

2 I Satans Vald eg fangad var,
Til dom og Daube sakad.
Mi Synd eg saart paa Hjarta bar
Og Samvits Rædsla smakad.
Eg seig og sokk alt lenger ned
og sukkad utan Raad og Fred,
I syndi var eg daarad.

3 Og gagnlans var mi gode Gjerd,
Fyr Gud ho inkje batad;
Mi Dygd var daud og utan Verd,
Guds Dommin Vilje hatad.
Eg vonlaus reint i Ræddhug laag
Og berre Dauden fyr med saag,
Og Helvite meg trugad.

4 Og ingen Mann i Verdi beid,
Som Hjelp meg kunde langa.
Eg fer meg ingi Raad og Leid,
Men maa til Avgrunns ganga.
Guds Vreide saart eg kjenna fær,
Og Syndebyrdi tungt et ber,
Fordømd eg visst maa verta.

5 Daa ynkast Gud i Naade ved
Mi Syndesott og Møda.
Han saag i Miskunn til meg ned,
Mi Sott han vilde grøda.
Han kom meg faderlet i Hug
Og gav ei Bot so dyr og drjug,
Det Kjæraste, han aatte.

6 Han sagde til sin kjære Son:
No er det Tid til Naade.
Ver du den arme Syndars Von
Og honom frels av Vaade!
Fraa Synd du honom løysa maa
Og Dauden ned fyr honom slaa,
So han med deg kann liva.

7 Guds Son han lydde Fader sin
Og kom til Jorderike,
Han føddest av ei Jomfru fin,
Vart Broder min og Like.
Si Guddoms Magt han bar so løynd
Og vart i Naud og Armod røynd.
Han vilde Satan fanga.

8 Han sagde so: Hald deg til meg,
So tarv du ikkje kvida!
Eg vil meg giva heil fyr deg,
Din Strid eg sjølv vil strida.
No er eg din, og du er min,
Og der eg bur, er Heimen din,
No ingen oss skal skilja.

9 Mitt Blod det renn paa Jordi ned,
Mitt Liv so maa eg missa,
Ved det du Soning fær og Fred,
Det skal du tru med Vissa.
Uskyldig lid eg Domen din,
Mitt Liv den Daude yvervinn,
So er di Frelsa funni.

10 Til Himmels heim til Fader min
Eg maa fraa Jordi venda.
Der vil eg vera Maalsmann din
Og deg min Ande senda.
Han skal i Trengsla trøysta deg
Og læra deg aa kjenna meg,
Det til all Sanning leida.

11 Alt det, eg heve lært og gjort,
Du gjera skal og læra,
So kjem Guds Rike sterkt og stort,
Hans Namn til Lov og Æra.
Fyr Mannalærdom agta deg,
Som vil forvenda Sannings Veg,
Det legg eg deg paa Hjarta!

12 So prisa me av Hjartans Grunn
Og lova utan Ende
Gud Fader, som av si Miskunn
Sin kjære Son oss sende.
Han ved sin Daude Livet vann
Og Synd og Satan slog med Vann.
Gud lat oss vel det vyrda!