1 Kvat gagnar det ein gudlaus Mann,
Som Gods og Gull vil hava,
Um han all Verdi vinna kann
Og Skattar til seg grava,
Naar han den skatten missa maa,
Som Gud i Himlom gjøymde,
Og ikkje fær hans Sæla sjaa,
Avdi at Gud han gløymde?

2 Um du er paa Guds gaavor rik,
Men ie Guds Kjærleik kjenner,
Du er din arme Daaren lik,
Som etter Skuggar renner.
Du ikkje ser det sæle Ljos,
Som i Guds Son er runnet:
Kvat gagnar daa den Glans og Ros,
Som her du heve vunnet?

3 Um alt ditt Liv du liva kann
I Gleda, Lyst og Gaman,
So stend du som ein sviken Mann,
Naar burt det fell altsaman.
Kor usæl daa du er og arm,
Naar du med Verk er vaknad
Og ser din Hugnad vend til Harm,
Og Nøgd til Naud og Saknad!

4 Ein Mannn maa døy, og alt sitt Gull
Han eingong upp maa giva.
Um daa han sat med Løda full,
Ved det han ei kann liva.
Naar Herren segjer: No i Natt
Ditt Liv so maa du lata,
Og Verdi daa er all din Skatt,
Kvat kann so alt deg data?

5 Ditt Lov det renn som Blad og Blom,
Og snart det av vil falla.
Og etter Dauden kjem ein Dom,
Daa Gud deg fram vil kalla
Og spyrja etter det, han gav:
Kvat med hans Gods du gagnad,
Um mildt du turkad Taaror av
Og vel hans Vener fagnad.

6 so ver du, Gud, vaar Hjartans Skatt,
Og aldri fraa oss vike!
Naar alt daa fell i Daudens Natt,
I deg so er me rike.
Og lat din Kjærleiks dyre Gull
I Hjartat her faa liva,
Og Himmelen av Rikdom full
Du eingong vil oss giva!